موشک نصر یک موشکهواپایه ضدکشتی است که از جنگنده شلیک میشود و با سوخت جامد حرکت میکند.
نصر، بردی برابر 40 کیلومتر دارد.
موشک نور، یک موشک کروز زمینپایهی ضدکشتی است. این موشک توسط ارتش جمهوری اسلامی ایران طراحی و ساخته شده است.
موشک نور، دارای یک موتور توربوجت به نام «طلوع 4» است. برد آن حدود 120 کیلومتر میباشد.
در سال 1374، ایران قرارداد خرید تعداد موشک کروز دریایی سی-802 چینی را با آن کشور امضا کرد، اما این قرارداد با فشار ایالات متحده لغو شد. پس از آن، جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفت نیازش را به چنین موشکی با بهرهگیری از متخصصان داخلی برطرف نماید.
در سال 1385 به صورت رسمی اعلام شد که برد موشک نور تا 170 کیلومتر افزایش یافته است.
موشک نور از یک سامانهی هدایت راداری با طول موج میلیمتری بهره میگیرد که در دماغهی موشک نصب شده است. به خاطر بسامد بالای آن، مقابله با رادار بسیار دشوارتر میشود. پرواز این موشک در ارتفاع بسیار پایین سطح آب و قطر کم، شناسایی و هدف قرار دادن آنها را دشوار میسازد.
برد نور 1 حدود 30 کیلومتر بود.
با بهبود توانمندی های موشک، برد آن تا 130 کیلومتر افزایش یافت.
افزایش برد تا 170 کیلومتر از ویژگیهای نور 3 میباشد.
نور 4 در مقایسه با نمونههی قبلی از سامانههای رایانهای بهبودیافتهتری بهره میگیرد.
علاوه بر نمونههای ذکر شده در بالا، نمونهی صادراتی موشک نور با برد 120 کیلومتر به خارج از کشور فروخته شده است.
موشک کایت، نوعی حملکنندهی مهمات هوایی محسوب میشود.
کایت، با بهرهگیری از یک موتور راکتی کوچک و امکان حمل چند ده ریزمهمات در ابعاد نارنجکهای دستی یا کمی بزرگتر، پس از شلیک شدن از هواپیما و طی مسیر و رسیدن بر فراز منطقهی دشمن، اقدام به تخلیهی مهمات از منافذ تعبیه شده در دو طرف بدنه میکرد.
موشک قدر یک موشک هدایتشونده است.
این موشک به وسیلهی سامانههای تلویزیونی هدایت میشود.
موشک زوبین، یک موشک هدایتشونده است.
این موشک، دارای سامانهی هدایت تلویزیونی میباشد.
موشک ستار، خانوادهی موشکهای هوا به زمین هدایتشونده است. این موشک در نخستین سالهای پس از جنگ تحمیلی ساخته شد.
موشکهای ستار با استفاده از سامانههای هدایت لیزری به سوی هدف روانه میشوند. بیشینهی برد خانوادهی موشکهای ستار حدود 25 کیلومتر بوده است.
این موشک دارای تناژ بالایی میباشد. در شهریورماه 1386 خط تولید این موشک افتتاح شد. این موشک میتواند هم علیه اهداف زمینی و هم علیه اهداف دریایی مورد استفاده قرار گیرد.
موشک قاصد، دارای محمولهی انفجاری به وزن بیش از 900 کلیوگرم (2000 پوند) میباشد. این موشک به دلیل توانایی آیرودینامیکی خود، به جنگنده امکان میدهد تا آن را از ارتفاع پست نیز شلیک نماید. قاصد دقت بالایی دارد و با خطایی در حد چند متر، میتواند به هدف اصابت کند.
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی با استفاده از موشکهای قاصد خود میتواند اهداف را از فواصل دور مورد اصابت قرار بدهد.
بالهای بزرگ قاصد، با ایجاد نیروی برآ، امکان پرواز سرشی (گلاید) را برای آن پدید میآورد و به برد آن میافزاید؛ یعنی هر چه از ارتفاع بالاتری پرتاب شود برد بیشتری خواهد داشت. البته بزرگ بودن دهانهی بال این موشک، حمل چندین فروند از آن را، به ویژه در جایگاههای زیر بدنه سوخو 24 محدود مینماید.
سامانهی هدایت اپتیکی موشک قاصد، به طور ساده شامل یک دوربین مستقر در دماغهی موشک و ابزارهایی برای تعیین زاویهی موشک نسبت به راستای دوربین و سپس تطبیق موشک با زاویهی مورد نظر برای اصابت به هدف و سامانههای پردازشگر مربوطه است. هر یک از کارهای قفل روی هدف و هدایت موشک تا برخورد به آن، با توجه به فناوریهای مورد استفاده، میتواند توسط انسان و یا به طور خودکار اجرا شود.
موشک قاصد با بهرهگیری از امکانات تحلیل تصویر، قادر به تعقیب اهداف متحرک هم میباشد، که با توجه به وزن بالای سر جنگی (بیش از 900 کیلوگرم) احتمالاً اهداف متحرک بزرگ چون ناو خواهد بود.
این نمونه در مجموع 1100 کیلوگرم وزن دارد. قاصد 1 بردی کمتر از 40 کیلومتر دارا میباشد.
بیشینهی برد قاصد 2 نسبت به نمونهی قبلی افزایش یافت و تا 50 کیلومتر رسید که منجر میشود جنگنده،ی مهاجم که از این موشک استفاده میکند، به طور کلی از تیررس پدافندهای هوایی کوتاهبرد مصون بماند.
قاصد 3 با دارا بودن یک پیشران راکتی به برد بیش از 100 کیلومتر دست مییابد. این برد، جنگندهی شلیککنندهی قاصد 3 را از شلیک سامانههای دوربرد پدافند هوایی (همچون پاتریوت) دور نگه میدارد.
به دلیل دارا بودن موتور پیشران، بالهای قاصد 3 از نمونهی قاصد 1 کوچکتر شده است. به همین سبب میتوان تعداد بیشتری از این موشک در چنگنده مورد استفاده قرار گیرد.
قاصد 1 | قاصد 2 | قاصد 3 | |
سال ساخت | |||
بیشینهی برد | 40 کیلومتر | 50 کیلومتر | 100 کیلومتر |
طول | |||
وزن | 1100 کیلوگرم | ||
وزن کلاهک جنگی | 907 کیلوگرم | 907 کیلوگرم | 907 کیلوگرم |
کاربران زیر از این موشک هواپایه استفاده میکنند:
یک جنگندهی تکموتوره است.
از این جنگنده، کمتر در عملیات نفوذ استفاده میشود؛ زیرا یک جنگندهی تکموتوره است و در صورت آسیب دیدن توسط پدافند هوایی دشمن، نیروی پیشران دیگری نمیتواند آن را به حرکت درآورد.
این جنگنده میتواند به بیشینهی سرعتی معادل 2340 کیلومتر بر ساعت دست یابد.
میراژ میتواند 6300 کیلوگرم محموله با خود حمل نماید.
جنگنده اف-4 فانتوم یکی از جنگندههای نیروهای هوایی جمهوری اسلامی ایران است.
همچنین، این جنگندهها در ایران به موشکهای دوربرد هوا به سطح مجهز شدهاند.
این مدل توانایی حمل 7250 کیلوگرم محموله را دارا میباشد.
فلان
زیردریایی جمهوری اسلامی یونس یکی از شناورهای زیرسطحی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.